Paasvakantie! Het is een periode van rust en kalmte, lezen en films zien, opruimen en mijn kinderen vermorzelen tijdens een partij Monopoly.
Ik heb met mijn zoontje Bo (7 jaar) het boek Oma boef uitgelezen. Auteur: David Walliams, die we ook kennen als de helft van Little Britain. Ik las Bo geregeld een stukje voor het slapengaan voor. Wat een heerlijk moment. We zijn meteen aan een nieuw boek begonnen: Koning van Katoren van Jan Terlouw. Bo heeft de film al gezien en begon mij dan ook ogenblikkelijk het volledige verhaal van naaldje tot draadje te vertellen. Ik: Wil je dan nog wel dat ik het voorlees? Bo: Ja natuurlijk!
In deze nieuwsbrief:
⭕️ een tipgever qua boeken en qua persoonlijke financiën
⭕️ een idee van een professor dat al onze problemen oplost (enfin toch enkele problemen)
⭕️ (weer) een film die ik niet gesnapt hebt
⭕️ waarom je beter nu naar Londen gaat dan eind augustus.
Welkom bij drie dingen.
ding 1: podcast
drie boeken #234: Jonas Vermeulen
Ik ken Jonas Vermeulen (niet te verwarren met de gelijknamige tv- en theateracteur) van TikTok, waar hij tips geeft rond personal finance. Hij vertelt er over keuzes maken en investeren; hij heeft ook de Belgische FIRE-community opgericht. Bij FIRE (Financial Independence Retire Early) probeer je zo snel mogelijk financieel onafhankelijk te worden om meer het leven te leiden waarvoor je zelf kiest.
Jonas Vermeulen woont in Zwitserland. Toen hij even op familiebezoek in België was, vroeg ik hem welke drie boeken we moeten gelezen hebben. Hij vertelt in de podcast:
🔴 welk financieel boek de grootste impact op hem heeft gehad
🔴 welk boek hem deed beslissen om anders met geld om te gaan
🔴 wat de grootste fout is die wij volgens hem allemaal maken bij onze persoonlijke financiën
🔴 wat zijn probleem op luchthavens is (het heeft met boeken te maken)
The 15-minute city
Tussendoor: ik las een interessant artikel in The Guardian over de ‘15-minute city’. Hoe onze huidige steden gebouwd zijn vanuit een achterhaalde gedachte: dat we allemaal vanuit onze buitenwijk naar ons werk rijden in de stad, dat er voor alles een apart district is: het financiële district, het culturele district, het shoppingdistrict, de woonwijken.
Het idee van de 15-minuten stad is dat je alles samenbrengt in één levende wijk: wonen, werk, winkelen, dokter en cultuur. Waardoor we allemaal minder tijd verliezen aan onze verplaatsingen, en we in veel leefbaardere wijken wonen. Dat iedereen die in een stad woont, toegang heeft tot essentiële diensten binnen een kwartier lopen of fietsen. Carlos Moreno, urbanist en professor aan de Sorbonne in Parijs, heeft het concept uitgewerkt. (Het is uitgebreider, genuanceerder en dus interessanter dan hoe ik het hier nu kort vertel.)
Er is uiteraard ook een boek van (zo zijn ze wel): The 15-Minute City. A Solution to Saving Our Time and Our Planet.
Nu ik erover nadenk: ik heb een paar vreemde interesses die ik zelf niet zo goed kan verklaren. Boeken, films, muziek, cultuur, ok niks abnormaals. Maar ook: stadsontwikkeling, urbanisatie, hoe een stad in elkaar zit, hoe dat bedacht en geconstrueerd is, hoe dat werkt. Geil! (mopje) Geen idee waar die interesse vandaan komt maar so be it.
Als je deze nieuwsbrief de moeite vindt, geef dan een like onderaan, en stuur de nieuwsbrief door naar vrienden/vriendinnen. Dat kan met deze knop:
ding 2: tentoonstelling
Yoko Ono: Music of the Mind
Nog een tip van mijn Londen-trip. Triptip. Ik zag in Tate Modern de grote Yoko Ono-tentoonstelling. Ik ken Yoko Ono vooral als weduwe van John Lennon, maar wist nauwelijks iets over haar eigen carrière als kunstenares. Ik vermoed dat ik niet de enige ben.
Deze tentoonstelling laat zien wat Yoko Ono tussen de jaren 50 en nu uitgevreten heeft: veel conceptuele kunst en participatiekunst: mensen mochten haar inpakken op het podium, of stukjes van haar kleren knippen. Denk ook aan de bed-ins die ze met haar man deed als protest tegen de oorlog.
Er zijn dan ook heel wat video’s te zien op deze tentoonstelling, maar je mag zelf ook een nagel in een plank staan, iets op de muur schrijven van een witte kamer-met-boot, of een boodschap voor je moeder ophangen met een plakbriefje aan de muur.
Ze kunnen dit in Tate zò ongelooflijk goed, tentoonstellingen maken. Het is om jaloers op te worden. Yoko Ono: Music of the Mind loopt nog tot 1 september. Tegen dan is de witte kamer wel helemaal hopeloos volgekladderd. Dus Wacht niet te lang.
Films gezien
Poeh. Toch weer wat films in de bioscoop gezien in de paasvakantie tot nu toe. Een lijstje:
🔺American Fiction, over een zwarte schrijver die voor de onzin een boek ‘over de zwarte cultuur’ schrijft dat plots gigantisch aanslaat.
🔺Dream Scenario met Nicolas Cage, over een onopvallende professor die plots een celebrity wordt als hij in ieders dromen opduikt.
🔺Mother’s Instinct, de recensie die ik achteraf las deed mij van mening veranderen, zie vorige nieuwsbrief.
🔺The New Boy, gezien in een voormalige legendarische opnamestudio, zie ook vorige nieuwsbrief
🔺Monster, Japanse film over een moeder wiens zoon raar begint te doen, waarop zij zijn leraar op school confronteert. Kreeg prijs voor beste scenario in Cannes. Ik snapte de film niet zo goed.
ding 3: gelezen
Joseph Roth: Tussen de legers
Ik heb Tussen de legers gelezen, een nieuwe bundeling vertaalde oorlogsverslagen van Joseph Roth. Lezenswaard om de vingeroefeningen te zien van de latere romanschrijver, omwille van de uitgave met schitterende illustraties van Koen Broucke, en omwille van het laatste stuk in het boek: De verminkten, een magistraal verslag van de begrafenis van een Poolse invalide.
"De rouwstoet werd gevormd door alle invaliden van de stad, alle restanten van wat ooit mensen waren geweest, de hinkenden, de blinden, mannen zonder armen, mannen zonder benen, de lammen, de bevenden, zij zonder gezicht en zij met een kapotgeschoten rug, de schurftigen, zij die aan de liefde kapotgegaan waren, zij die waanzinnig en zij die doofstom waren geworden, zij die hun geheugen verloren hadden en zichzelf niet herkenden, en iedereen met een ziekte waarvoor de geleerden nog geen naam hebben gevonden en die aan heldendom te gronde gingen." (p. 134)
hoe is het nog met? (gasten van de podcast)
🟥 Schrijfster Fleur Pierets (aflevering 168) brengt begin juni een nieuw boek uit: Beton (een pamflet tegen onzichtbaarheid). Het boek is deel van de reeks Kleurboeken van Uitgeverij Oevers, waarin schrijvers het over hun favoriete kleur hebben. Ook Erwin Mortier, Nadia de Vries, Peter Terrin en Alma Mathijsen verzorgen een deeltje in de reeks.
🟥 Burgemeester van Gent Mathias De Clercq (aflevering 47) heeft met het oog op de aanstormende verkiezingen een boek uit: In Gent maken we de wereld. Met zijn persoonlijke verhaal en zijn politieke ambitie om opnieuw burgemeester van Gent te worden.
🟥 Cabaretier Freek de Jonge (aflevering 100) brengt op 18 juni deel 3 van zijn memoires uit: De Zeeuwse jaren. “Een periode die zich afspeelt in Goes, tussen 1 november 1961 en 20 augustus 1969, tussen de Cubacrisis en de landing op de maan.”
wat ik nu aan het lezen ben
⭕️ Ottessa Moshfegh: Mijn jaar van rust en kalmte
⭕️ Virginia Woolf: A Writer’s Diary
⭕️ Jan Terlouw: Koning van Katoren
Nog één ding
Het grote feest is om, de tafellakens worden door het raam geschud; de liefde ligt met kruimels in haar hand. Doorscheurd is zij van ieder kind dat haar te nauw besliep, terwijl de maan vertakte in haar schoot. De kreten zijn gedoofd en wetend wat veeljarig met de liefde groeit, heeft zij het lichaam als een boom geringd. De raven zijn gedagvaard op het dak: zodra het graan te kiemen ligt, voert zij het veldgeschut met grote pauken aan.
R.I.P. Gwy Mandelinck (1937-2024)
Aarzel niet om hieronder te liken en/of commentaar te geven. En nog een verzoek: wil je deze nieuwsbrief doormailen naar twee vriendinnen/vrienden? Merci!
Nieuw bij deze nieuwsbrief, wat een fijne kennismaking!