De titel van deze nieuwsbrief is een uitspraak van mijn gast in de nieuwe aflevering van de podcast ‘drie boeken’. Waarin ze ondermeer vertelt hoe spijtig en pijnlijk ze het vindt dat ze niet meer ‘de lezer’ is die ze vroeger was, wegens job, kindjes én: telefoon. Intens. Maar dat merck je wel als je luistert.
Ik heb enkele andere mooie boekenquotes van podcastgasten verzameld op zes prachtige (post)kaarten.
Ik was afgelopen weekend in Parijs. Ook al was het fashion week, tòch mocht zelfs ik vrij de stad binnen. Ik was er om een aflevering van de podcast ‘drie boeken’ op te nemen. Binnenkort meer daarover. Ik heb er de film The Zone of Interest van Jonathan Glazer gezien, over een Duits gezin dat hun leven probeert te leven naast concentratiekamp Auschwitz. Hallucinante film. Heel bijzonder.
In deze nieuwsbrief
⭕️ ook gezien in Parijs: Mark Rothko
⭕️ waarom mijn podcastgast een absolute chick magnet is
⭕️ de link tussen Jeroen Brouwers en een zeldzaam radioboek
Welkom bij drie dingen.
ding 1: podcast
drie boeken #229: Linde Merckpoel
Ik kreeg een uitnodiging van de jarige bibliotheek ARhus in Roeselare om de podcast ‘drie boeken’ bij hen op te nemen. We zaten in een volle zaal die voor 90 procent (!) gevuld was met vrouwen. Chick magnet, die Linde Merckpoel. Ze vertelt over:
🔴 haar favoriete schrijver. “Als je mij zou vragen: Wie zou je echt hebben willen leren kennen? Dan is hij het.”
🔴 hoe ze vroeger ‘de lezer’ was, maar hoe ze dat nu helaas niet meer kan zeggen
🔴 haar vroegere lerares voordracht op de muziekschool van Lokeren
🔴 voorlezen voor haar kleine kindjes
PS: lees zeker ook de geweldige aankondiging van ‘drie boeken’ op Linde haar instagram.
Geef jij een hartje aan deze nieuwsbrief? Liken kan onderaan. En stuur je de nieuwsbrief door naar enkele vriendinnen/vrienden? Merci!
ding 2: boekentip
De levens van Claus
Ze is er: de langverwachte biografie van Hugo Claus, 16 jaar na zijn dood. Titel is De levens van Claus; het is een titanenwerk van biograaf Mark Schaevers. Ik heb het boek zelf nog niet gelezen - geef mij even een jaartje - maar Dirk Leyman in De Morgen doet mij watertanden:
Het boek schuwt geen enkel taboe en legt zowel het intieme, publieke als literaire leven van Hugo Claus (1929-2008) genadeloos bloot. Goed voor 900 pagina’s die je als een schrokop leest, soms met het schaamrood op de wangen. Niet alleen vanwege de talloze, weleens ontluisterende smeuïgheden, ook vanwege de duizenden personages en maskerades die in de kolos Claus woonden.
Dit verscheen de afgelopen dagen over het boek:
🟥 recensie (De Tijd): “een majestueuze blik op de ongrijpbare Hugo Claus”
🟥 recensie (De Standaard): “een spannende biografie”
🟥 interview met de zonen van Claus (De Morgen): “Het boek schuwt geen enkel taboe.”
🟥 interview met Mark Schaevers (De Morgen): “Liegen was voor hem een kwestie van etiquette.”
🟥 artikel (VRTnws): “Hij heeft zijn oorlogsverleden verzwegen.”
🟥 beelden van Hugo Claus (VRT-archief)
ding 3: toptentoonstelling
Mark Rothko in Parijs
Ik was afgelopen weekend in Parijs, deels om een podcast op te nemen, deels om naar de Mark Rothko tentoonstelling in de Fondation Louis Vuitton te gaan kijken. Een aanrader.
Er is bijzonder veel te zien: schilderijen uit zijn beginperiode, zijn klassiekers met de bekende kleurvlakken, en de donkerder, (nòg) minimalistischer werken naar het einde van zijn leven toe. Je ziet Rothko worstelen doorheen zijn werken.
Speciaal voor deze tentoonstelling zijn de Seagram Murals vanuit Londen naar Parijs overgebracht. Dat is een groep schilderijen die Rothko maakte voor The Four Seasons Restaurant in de Seagram-wolkenkrabber in New York, maar hij trok de opdracht in en hield de werken zelf.
Er staan ook drie beelden van Giacometti, een verwijzing naar de opdracht die de Unesco in 1969 aan Rothko gaf voor hun hoofdkwartier in Parijs: een werk in The Black and Gray series dat naast een groot werk van Giacometti zou komen te hangen, (die hem inspireerde voor deze serie). Maar Rothko gaf ook deze opdracht terug.
De Rothko show in de Fondation Louis Vuitton is een prachtige, rijke tentoonstelling, waar dan ook véél volk op afkomt. Ze is nog te zien tot 2 april 2024.
Tip: als je de Seagram Murals wil zien, hoef je niet naar Parijs te gaan. Ga ze liever bekijken op hun vaste plek in Tate Britain in Londen. Daar komen ze nog meer tot hun recht: het is er meestal rustig, in tegenstelling tot de tijdelijke en drukke show in Parijs. De toegang is gratis. En bovendien hangen ze in Londen naast de zaal met Turners. Rothko was fan van JMW Turner (bekend van zijn woeste zeeën en luchten en scheepjes), hij hoopte dat zijn werken een plekje zouden krijgen naast zijn idool, en zo geschiedde dus.
radioboek
Ik heb in Roeselare dit merkwaardige radioboek op de kop getikt: Mi Amigo. De Vlaamse tack van de zeezenders. Het is een geschiedenis van de Vlaamse radiopiraat Mi Amigo, geschreven door Ferry Eden, die zelf dj was aan boord van het zendschip Mi Amigo.
Ik vond het boek in boekhandel De Zondvloed, waar ik meteen kennismaakte met uitbater en Jeroen Brouwers-biograaf Johan Vandenbroucke. Hij heeft ook een vestiging van zijn winkel in Mechelen.
hoe is het nog met? (gasten van de podcast)
🟥 Actrice Charlotte De Bruyne (aflevering 50) speelt de hoofdrol in de nieuwe politieserie Juliet. Politie-inspecteur Juliet Dumon trekt na de dood van haar vader terug naar haar geboortestreek aan de Vlaamse kust. Juliet is de eerste grote hoofdrol van Charlotte De Bruyne na de film Het smelt. Je kan de reeks bekijken op VRTMax.
🟥 Radiopresentator Michel Follet (aflevering 89) is eindelijk weer op de radio te horen. Op de digitale radiozender Joe Gold die in de plaats komt van Joe 60s en 70s. Op weekdagen brengt hij overdag een persoonlijk verhaal bij een nummer uit de jaren 60 of 70. Op zaterdag en zondag worden die verhalen gecompileerd in Buffet Follet van 10 tot 12u. Ook Helmut Lotti is als radiopresentator te horen op Joe Gold.
masterclass
Moeilijk dit. Ik ben uitgenodigd in Kortrijk om een masterclass radio te geven. Dat doe ik erg graag, ik praat graag over mijn vak. Maar hoe ouder ik word, hoe harder ik twijfel.
Ik heb uiteraard veel ervaring, maar meer en meer vraag ik mij af: wat is die ervaring waard ? Wat kan ik aan jonge mensen vertellen dat voor hen bruikbaar is? In een wereld die zo hard verandert? Is het niet veel nuttiger om alles wat ik doe, net ànders te doen? Zo zou ik het zelf doen denk ik. Alles anders. Dat soort gedachten.
Het zijn moeilijke tijden om de tijd nog te vergeten (zoals de grote Ekerse filosoof al sprak, al ging dat over iets anders).
Maar enfin, ik heb ja gezegd en eerlijk: I love it. Wat een geweldige job heb ik. Het is om 20 maart om 21u ‘s avonds in Kortrijk. Inschrijven kan hier.
wat ik nu aan het lezen ben
⭕️ Jack White & Elinor Blake: We’re going to be friends
⭕️ Jennifer Egan: A Visit from the Goon Squad
Nog één ding
Roeselare
Liken en commentaar geven hieronder: wordt enorm geapprecieerd. En nog een verzoek: wil je deze nieuwsbrief doormailen naar twee vriendinnen/vrienden? Merci!
Ook na 50 brieven blijft de 51ste weer een plezier om te lezen.
Wat een fantastische nieuwsbrief!