Zucht. Het wordt tijd dat ik weer aan het werk ga. Acht maanden ouderschapsverlof: het is mooi geweest. En mijn kinderen hebben er nauwelijks iets van gemerkt. Krijg het maar eens voor elkaar. Maar een mens kan niet blijven teren op zijn lief voor de financiën. Ik ga dus weer keihard aan de slag op de radio. Wat, hoe, waar, en waarom niet op Radio 1: zie hieronder.
Nog in deze nieuwsbrief:
-ik wil graag van de gelegenheid gebruik maken om de complete Belgische staat te bedanken. Je leest hieronder waarom
-zelf bedachte metaforen over etterbuilen en klaarkomen
-en een schrijnend gebrek aan woordspeling
Hier zijn drie dingen. Welkom!
ding 1: radionieuws
Mijn ouderschapsverlof is afgelopen. Ik heb acht maanden voor mijzelf gekozen. Het was een prachtige periode. Ik ben aan een kinderboek begonnen, ik ben deze nieuwsbrief gestart, ze hebben een beugel in mijn bek gekletst, ik heb de bovenste schuif van mijn bureau opgeruimd, ik heb live-opnames voor ‘drie boeken’ gepland, ik heb nagedacht over mijn leven, ik ben op reis gegaan: naar Groningen en naar Los Angeles. Ik kan het iedereen aanraden.
Ik wil de Belgische staat bedanken om dit mogelijk te maken en jou persoonlijk als belastingbetaler om de boel te financieren.
Maandag (28 augustus) begin ik weer te presenteren op Willy. Je hoort mij vanaf dan in de avondspits, elke werkdag van 16 tot 19u. Tomas De Soete mag lekker om 5 uur blijven opstaan; hij blijft je wakker maken in de ochtend.
Luister naar Willy online, in de Willy-app of via DAB+. (Wij zitten niet op FM want FM is stoem.)
PS: Wegens gebrek aan interessante artikels, stond ik de afgelopen dagen te blinken in Knack én in Humo. Met smakelijke, fijnzinnige metaforen over het leven:
“Van mening veranderen is als klaarkomen met je hersenen.” (Knack)
“Radio is voor mij als een etterbuil: zolang ik er niet aankom, kan ik het laten rusten. Maar als ik één vinger uitstrek, dan barst het hele spel open en dan is er geen houden meer aan.” (Humo)
Ik klink alsof ik ladderzat was tijdens beide interviews. Eén ding is zeker: komkommertijd isn’t over yet!
oude film
Talk hard. Steal the air.
Ik heb als voorbereiding op het nieuwe radioseizoen nog eens genoten van Pump Up the Volume, een tienerfilm uit 1990 waarin Christian Slater een oversekste radiodj speelt. Vanuit de kelder van zijn ouderlijk huis zendt hij illegaal uit en zet hij de hele school op stelten. Mét muziek van Urban Dance Squad, Pixies, Descendents en Beastie Boys. Sounds like my Willy. Heerlijke film.
ding 2: podcast
drie boeken #201: Joke Emmers
In aflevering 201 van de podcast ‘drie boeken’ praat ik met actrice Joke Emmers (Billie vs. Benjamin). Ze woont nog even op een appartement in Antwerpen (ze verhuist binnenkort), waar ik werd begroet door haarzelf en haar vriend Visjal. Een gesprek vol gezelligheid, dat uitgroeide tot een ode aan het theater.
Je hoort in deze aflevering:
🔴 welk boek haar als kind definitief tot het lezen bekeerde
🔴 welk boek haar optimistisch stemt over de mensheid
🔴 wat haar favoriete kookboek is
🔴 wat er ooit misliep tijdens een voorstelling in Vilvoorde
🔴 hoe je kunt zien of het publiek een theaterstuk écht goed vindt
Disclaimer: ik babbel zelf opvallend veel in deze aflevering. Omdat het zo gezellig was, I presume.
Koop een pakje postkaarten van drie boeken
Zot inspirerend
Niet te geloven zo inspirerend. Beweren mensen die een pakje (post)kaarten met uitspraken uit ‘drie boeken’ gekocht hebben. Boekenquotes van Herr Seele, Admiral Freebee, Leen Demaré, Freek Braeckman, Raf Walschaerts en mijn eigen dochter Roos Oosterlinck.
12 euro voor een pakje (excl. verzendingskosten). Even bestellen op de site en ik zorg dat het bliksemsnel in je bus zit.
ding 3: boekentip
Peninsula van Lieven Stoefs
Ik heb Peninsula gelezen, de intense en uitstekende debuutroman van Leuvenaar Lieven Stoefs.
Een boek over levensdraden (denk ik). Over iemand die probeert te volgen maar er nooit helemaal bij hoort, die slechts met een draadje vasthangt aan het gewone leven. Voortdurend observeert hij de mensen; er ligt altijd een kloof tussen hem en de anderen. Het enige waarin hij helemaal opgaat, is voetbal. Maar ook daar is er afstand: hij ziet tegelijk voetballers ouder worden: hun kracht en hun talent verdwijnt.
Goed gedaan, gedurfd geschreven, met veel aandacht voor de taal. Mooi. Een aanrader.
PS: Ik heb mij voor mijn leesverslag rot gezocht naar een woordspeling met ‘niet veel stoefs’, maar niks gevonden. Triestig.
quote: Sandro said
“There are rules, there is harmony”
Ik wil graag nog even terugkomen op Sandro Veronesi, aflevering 200 van ‘drie boeken’ vorige week. Hij sprak over iets dat mij al lang mateloos interesseert. Dat goede, kwalitatieve of magische dingen nooit zomaar ontstaan, door toeval, maar dat ze altijd ontstaan door focus, aandacht en kennis. Sandro Veronesi zei dit:
"I studied architecture in Florence and it gave me structure. It's the same if you compose a book or a building: there are rules, there is harmony. It's not by chance that Michelangelo made this wonderful masterpiece: things respond to rules."
En ook: "Never in my life I thought that a good page could come like a miracle. It comes because you have followed the right path."
vragen/reacties over de podcast ‘drie boeken’
⭕️ Dank voor de felicitaties voor aflevering 200 en de tamelijk verblufte reacties op mijn gast: Sandro Veronesi.
⭕️ Bij het nieuws over de avondspits op Willy: Stop je dan met de podcast ‘drie boeken’? (Dunja op twitter, licht paniekerig)
Natuurlijk niet Dunja, zijdezot? ‘Drie boeken’ gaat door. Zie ook de nieuwsbrief van vorige week.
⭕️ Het Nederlandse podcastprogramma VINK (NPO Radio 1) met Mischa Blok tipte afgelopen week de podcast ‘drie boeken’.
Blij en vereerd. Danku Mischa. En welkom aan de 17,53 miljoen nieuwe Nederlandse luisteraars. 👋🏼
Nog één ding
Roos Ik geef je een wereld om in te wonen. Hier zijn de beste plekken die ik ken, dicht bij elkaar: een huis, een wilde tuin, een bos, de zee - dat alles samen op een kleine planeet. Je kunt er altijd heen. Het huis heeft betere spiegels; ze laten je zien zoals je bent. Schrik niet, het went vanzelf. Je mag eten wat je wilt: in de tuin groeit alles wat je nodig hebt. Op goede dagen kun je wandelen in het bos dat alle bossen is, groot genoeg om uren door te dwalen maar klein wanneer je weer naar huis toe wilt, om als een roos te slapen. En om dat alles ligt de zee, die elke dag zal zijn als jij: soms woedend, donkergrijs, dan glad, sereen of wild en blij, doorzichtig blauw of peilloos zwart; een mooi, groot ademhalen onder de maan.
Ingmar Heytze: De honderd van Heytze, p. 41
Bedankt om deze nieuwsbrief te lezen. Stuur je hem door naar twee vriendinnen/vrienden? Merci!
Dag Anna, het gaat over Maggie Nelson in afl 168 met Fleur Pierets:
https://wimoosterlinck.wpcomstaging.com/2023/01/10/drie-boeken-168-fleur-pierets/
en in aflevering 201 met Joke Emmers: https://wimoosterlinck.wpcomstaging.com/2023/08/22/drie-boeken-201-joke-emmers/
Veel leesplezier! Wim
Wow! Dankjewel dat was snel!