#20 de olifant in de kamer
Vakantie! De kinderen zijn geslaagd - ze mogen respectievelijk naar het tweede en het zesde leerjaar; de zomer is begonnen. Benieuwd welke boeken jij gaat lezen. Ik heb zelf voor het eerst een e-reader aangeschaft om de lectuur draaglijk te houden. We gaan op reis naar Los Angeles en een mens moet ook een paar kleren mee nietwaar.
Ik kreeg deze week een enthousiaste mail van Substack (het bedrijf dat deze nieuwsbrief host): Congratulations! You've published 19 weeks in a row. That's longer than 86% of writers. Ik heb nog niks gedaan en ik zit wereldwijd al bij de 14 procent meest consistente stuurders van een nieuwsbrief? Wat ga ik nu dus doen: EEN PAUZE NEMEN!
Omdat ik aan het reizen ben, stopt de nieuwsbrief even. Hij komt in augustus terug. Wat ik in godsnaam in Los Angeles ga doen? Films zien, boeken lezen en niks doen. Kan dat thuis ook niet? Ja, maar het is leuker in L.A. De podcast blijft wél doorlopen. Elke dinsdagochtend vind je een nieuwe aflevering online.
In deze nieuwsbrief:
🔴 Vincent Van Quickenborne en de olifant in de kamer: Frank Vandenbroucke
🔴 Boekentorennieuws
🔴 en het woord: meuk (niet NEUK - MEUK! geobsedeerde vuilak!)
Hier zijn drie dingen, welkom!
ding 1: boekentip
Jan Vantoortelboom: Mauk
Mauk. Goeie titel. Uitstekend boek. Net uitgelezen. Een roman die mysterieus begint, en zich langzaam ontpopt tot een kaleidoscoop met zowaar horror-elementen. Over spijt en pijn. Heel erg van genoten.
(Meuk. Ook een goed woord.)
ding 2: podcast
drie boeken #193: Vincent Van Quickenborne
Ik heb de minister van justitie te gast in mijn podcast ‘drie boeken’. Opgenomen voor publiek in Boekenhuis Theoria, de schitterende boekhandel in Kortrijk die dit jaar zijn 50ste verjaardag viert.
Vincent Van Quickenborne vertelt hoe hij thuis als kind bibliotheekje speelde. Over zijn vader die Thea Beckman voorlas, over de invloed van zijn vrouw op zijn leesgedrag. Hij kiest het boek dat hij las toen hij zelf opgesloten zat in de gevangenis. En de olifant in de kamer: ik vraag hem wat iedereen in het publiek wilde weten: wat Frank Vandenbroucke hem nu eigenlijk aangedaan heeft op die bewuste vergadering.
drie boeken live in de Boekentoren komt terug!
(maar nu nog niet)
In het najaar komt er een nieuwe drie boeken live in de Boekentoren, een opname van de podcast voor publiek in de schitterende Belvedère op de bovenste verdieping van de Boekentoren in Gent.
Tijdens de eerste editie was Stefan Hertmans te gast. De opname was na enkele uren uitverkocht. In augustus kondig ik een nieuwe opname aan, met alweer een monument van de Vlaamse literatuur. Houd deze nieuwsbrief in de gaten als je erbij wil zijn.
ding 3: boekennieuws
Tortelduifjes
🟥 Het stopt niet. De Nederlandse schrijfster Anjet Daanje heeft na de Boekenbon en de Libris Literatuur Prijs nu ook de Constantijn Huygensprijs 2023 gewonnen voor haar hele oeuvre. Toen de juryvoorzitter haar beschroomd opbelde - ze lijkt al die prijzen maar een hoop vervelend gedoe te vinden - zei ze dat ze die prijs écht wel graag wil hebben. “Oef”, aldus de voorzitter.
🟥 Bart Moeyaert (drie boeken aflevering 122) heeft een nieuw boek aangekondigd. Op 3 oktober verschijnt Het voordeel van verlies, een “verrassende Moeyaert over slecht zijn in goed zijn”, aldus de uitgeverij.
🟥 Schrijfster Lize Spit en schrijver Rob van Essen zijn getrouwd. In februari trouwden ze al symbolisch op een literair festival in Oostende, in juni voor de wet in het stadhuis van Brussel, afgelopen zaterdag met een echt trouwfeest inclusief literaire quiz in Oostende. Literair weetje: fotograaf van dienst was Martin de Haan, de Nederlandse vertaler van Michel Houellebecq. Proficiat aan de tortelduifjes! Een intieme blik in hun huwelijksleven lees je in een eerdere editie van deze nieuwsbrief. Zoek op vuurtoren.
luistertip: aartsbisschop
Merkwaardig gesprek: de aartsbisschop van Canterbury, Justin Welby, maakt een interviewreeks voor de BBC. Hier praat hij met zanger Nick Cave over geloof en rouw.
Zelf probeer ik op dit moment afscheidnemend kardinaal Jozef De Kesel vast te krijgen voor de podcast ‘drie boeken’, maar dat zal voor het najaar zijn.
Nog één ding
Een gedicht van Ocean Vuong, de schrijver van de roman Op aarde schitteren we even. Uit TriQuarterly.
Untitled (Blue, Green, & Brown): oil on canvas: Mark Rothko: 1952
The TV said the planes have hit the buildings. & I said Yes because you asked me to stay. Maybe we pray on our knees because the lord only listens when we're this close to the devil. There is so much I want to tell you. How my greatest accolade was to walk across the Brooklyn Bridge & not think of flight. How we live like water: touching a new tongue with no telling what we've been through. They say the sky is blue but I know it's black seen through too much air. You will always remember what you were doing when it hurts the most. There is so much I want to tell you—but I only earned one life. & I took nothing. Nothing. Like a pair of teeth at the end. The TV kept saying The planes... The planes... & I stood waiting in the room made from broken mocking birds. Their wings throbbing into four blurred walls. Only you were there. You were the window.
In augustus is de nieuwsbrief ‘drie dingen’ er terug. Tot dan!
In de podcast ‘drie boeken’ de komende weken: twee jonge boekenvrouwen, een transman en een 70-plusser met het hoofd in Havana. Geniet ervan, fijne zomer!
Bedankt om deze nieuwsbrief te lezen. Stuur je hem door naar twee vriendinnen/vrienden-boekenliefhebbers? Merci!